شهرام گراوندی:
 
استان خوزستان حال خوبی ندارد. اهواز به عنوان مرکز  استان شاهد رخدادهایی  ناگوار است که اگرچه مختص به این دو سه سال اخیر و یا به ویژه بعد از اعمال شرایط تحریمی و تورم افسارگسیخته ی فعلی نیست؛ ولی تشدید  آسیب های اجتماعی و وقوع جرم و بزهکاری ها و انواع و اقسام اتفاقات مخاطره آمیز و منجر به ناامن کردن زیست شهروندی و مخدوش شدن امنیت روانی  مردم؛ به مرحله ای رسیده است که تغییر سازوکارهای اجتماعی انتظامی امنیتی  تبدیل به یک ضرورت شده است. وقوع پدیده ی مذمومی به نام خودکشی در برخی از شهرهای استان که نرخی به مراتب بالاتر از میانگین کشوری دارد؛ یا تیراندازی در مراسم های عزا و شادی  که منجر به کشته شدن و صدمات گاه جبران ناپذیر برای دیگران می شود؛ و یا دیگر ناهنجاری های ریز و درشت موجود در استان، هر کدام باید در سبد خود  تعریف و واکاوی شود. ولی پدیده ای مانند ” سرقت“ و استفاده از اسلحه ی سرد و گرم در انجام این سرقت های گاه خُرد در اندازه ی دزدی  یک گوشی  همراه و یا چندهزارتومان وجه نقد! و یا سرقت مسلحانه ی یک خودرو و یا حمله به یک خانواده ووو ؛ در حالی دارد اتفاق می افتد که با وجود تلاش و اهتمام نیروی انتظامی و ورود دادگستری برای رسیدگی به این موارد؛ حجم رو به فزونی  این وقایع، نیاز به ارائه ی  راهکارهای تازه و اعمال  برنامه های مدون و عملی و کاربردی  به صورت فوری و اجتناب ناپذیر  دارد.
اگرچه وقوع بحران های اجتماعی و فرایند این بحران ها مانند مهاجرت چشمگیر نخبگان و متخصصان  از استان، و تعطیلی و ضعیف شدن بخش اقتصاد خصوصی و افت کیفی آموزش و پرورش خوزستان ووو  به عوامل متعدد بستگی دارد، ولی مقوله ی امنیت اجتماعی یکی از مهم ترین شاخص ها برای ثبات اجتماعی و حفظ پیکره و اندام واره های یک جامعه محسوب می شود.
دادستان محترم، دادگستری محترم خوزستان، مقامات و قضات دلسوز و عدالت محور و حق جوی خوزستان، موارد پیشنهادی که در پی می آید را می توانند  ابتدا به ساکن،  بررسی؛  و  در صورت عملی دانستن، به عنوان خواست عمومی مردم و از طرفی طرح کارشناسی شده ی ابواب جمعی رسانه ها و کنشگران اجتماعی تلقی نمایند؛ و با ورود خود به بحث کنترل امنیت اجتماعی خوزستان، نام نیکی از خود بر پیشانی خوزستان به یادگار بگذارند.
موارد پیشنهادی شامل این اجزا است:
افزایش تعداد نیروی انتظامی سیار در سطح شهر و معابر عمومی. راه اندازی گشتهای موتوری  نیروی  انتظامی در سطح شهر. به کار گماردن نیروهای سرباز وظیفهی مستقر در پادگان ها و استفادهی بهینه از انرژی و حضور آنها در طول خدمت دوساله ی نظام وظیفه.   راه اندازی  ایستگاه های  متعدد پلیس  در سراسر شهر و محلات بخصوص کم برخوردار و کم تردد.  استفاده از نیروهای سرباز و پرسنلی بصورت نیروی  کشیکی و ثابت در محلات.  برخورد قاطع و بدون مماشات با راکبین موتور سوار خلافکار  و جمع آوری موتورهای بدون سند معتبر. برخورد قهری و قاطع با مجرمینی که اقدام به  رُعب آفرینی بین مردم کرده اند. چه بسا با اعدام چند مورد از تبهکاران و زوربگیران اصلاح ناپذیر، و همزمان با این اتفاق، تبلیغات وسیع در رسانه های مکتوب و شفاهی و مجازی، درس عبرتی برای دیگر مجرمان فراهم شود که به اصطلاح ماست ها را کیسه کنند و از رحم و رافت اسلامی که اکنون دارد به همین دلیل در خصوص عدم اجرای احکام شدید اعدام و قطع ید مجرمان پیشگیری می شود، سواستفاده نکنند.
راه اندازی ایستگاه های بسیج مردمی مساجد سطح شهر و محلات و مناطق مختلف  و فعالیت های محله ای و خودجوش ( با نظارت قانونی مداوم و پیوسته توسط نیروی انتظامی )  و از همه مهم تر آموزش فشرده ی نیروهای انتظامی برای برخورد با مجرمین و مراقبت از این اصل بدیهی که ” مردم باید با مشاهده و برخورد با نیروهای بسیج و انتظامی احساس آرامش و امنیت کنند و به نیروی انتظامی و پلیس اعتماد خالص و قلبی داشته باشند“ ؛ می تواند بخش عمده ای از گره های به هم پیچیده ی آسیب زننده به امنیت و آسایش امروز مردم استان خوزستان و کشور را بگشاید.