مدل دیروزین نظارتی شورای نگهبان درخصوص کنشگران سیاسی و افراد نزدیک به برخی ازگروههای سیاسی، منجربه این شده است که افرادی اراده برای انتخاب شدن داشته باشند که نمایان و رسمی کنش سیاسی و اجتماعی نداشته اند و به همین دلیل، پنهان از دید و رصدرسانه هابوده اندواینگونه افراد،احتمالابیشتر در معرض گرایش به سمت خطا و غلطیدن در فسادهای گوناگون خواهند بود،چون هیچ مسوولیتی در برابر هیچ جمع وگروهی احساس نمی کنند و مناسبتشان باانتخاب کنندگان،از مسیرهایی غیرمعمول دردنیای مشارکت های سیاسی وجمعی است.
در دوره صدسال گذشته، هرموقع مجلس هادرایران دارای قدرت لازم برای نگهبانی از وجهه خود بوده اند ، مملکت را از بحرانها باآسیب های کمتری عبور داده اند.
هر موقع که برعکس این وضع بوده،مصیبت های فراوانی دچار مملکت شده است. به نظرم لازم است این مهم مورد توجه تصمیم گیران باشد. اگر یک نظر سنجی خیلی ساده از نخبگان بخش های گوناگون بشود،دریافت خواهد شد که بسیاری از آنها اصلا تمایلی برای ورود به صحنه های برنامه ریزی و قانونگذاری وطراحی های گوناگون مرتبط با توسعه ندارند،بی اعتمادی به مکانیسم و روش گزینش های گوناگون می تواند یکی از دلایل باشد.از این طیف که بگذریم ،برخی نخبه ها از ترس خوردن انگ ناشایستگی ،ازورودبه صحنه واهمه دارند.ولی تمایل به کمک به توسعه کشور دارند و نگران همه چیز هم هستند.به این گروه باید اطمینان داده شود که اجازه شرکت در مسابقه انتخابات را در شرایط مساوی دارند و نباید نگران باشند. القصه، هرچه میزان تخصص و اندازه کارشناسی مجلس بالاتر و بیشتر باشد،ضریب انجام خطا در مسوولیت ها و وظایف پایین می آید و این همان چیزی است که مملکت در امروز تشنه آن است.
- شهرام گراوندی
- کد خبر 12598
- 6878 بازدید
- بدون نظر
- پرینت