خیلی ها معتقدند سینمای اروپا و روسیه در دهه ۲۰، سهم بزرگ تری در شکل گیری ستون های هنر سینما دارند و سینمای امریکا به لطف مناطق سرسبز هالیوود که فورا به بهشت استودیوهای بزرگ بدل شد و به سردستگی دیوید وارک گریفیث، تنها بستری را آماده کرده بود تا سینمای اروپا آن را توسعه […]
وسواس بیمارگونه ی بعضی از مردم در مورد اسپویلرها, بتازگی کاسه صبرم را لبریز کرده است. چنین چیزی تنها در میان سینماروها (رایج) نیستخیلی از طرفداران ادبیات داستانی نیز به آن مبتلایند. در سری که به یکی از چت روم های تامس پینچون زدم,که از قضا با خواندن اخیر پیش از انتشار ”روز ستیز“ مصادف […]
تعطیلات عید برای دانشآموزان اواخر دهه شصت و اواسط دهه هفتاد با دریافت پیک نوروزی آغاز میشد. توزیع پیک، که چیزی بود مثل مجلهای علمی/درسی و قرار بود در تعطیلات نوروز هم سایه سنگین مدرسه را روی سر بچهها حفظ کند، به طور غیررسمی خبر از آغاز تعطیلات میداد. به همین خاطر معمولا توزیع پیک […]
بابعضی نام ها به گونه ای آمیخته وآمخته ی مهر ومعرفت شان هستم که چون می روند که بروند و درِِ روزنه ی هرامیدی برای دیدن شان بسته می شود. در مرتبه ی اول دلم برای خودم می سوزد. بعد نمیدانم و نمی توانم حرفی بزنم یابنویسم. آنان که دل به دریغ گفتنش خوش می […]
اکنون یارعلی، با همه ی آن خنده ها و خاطره ها به ابدیت پیوسته است. به هوشنگ گلشیری و سیروس رادمنش و که و که و که. آخرین بار چند هفته پیش بود که تلفنی درباره ی کتاب جدید شمیم بهار که با معرفی عبدالعلی عظیمی کنجکاو شدم تهیه کنم و بخوانم، حرف زدیم. یارعلی شمیم بهار را دوست می داشت و شاید همین تعلق خاطر عاطفی به شمیم بهار، باعث شده بود نظر مرا در مورد کتاب ” 14 ” که خیلی خلاصه گفته بودم کاش اصلن چاپ نمی شد و تصویر شمیم بهار همان تصویر مرد غایب و مهجور و قدرتمند دهه ی 40 و 50 باقی می ماند، خوش نداشته باشد وبا نظر من به تندی مخالفت کرده بود. مخالفتی که البته هیچ از مهر فراوانش کم نکرده نبود.
حالا اگر جایی باشد که رفته باشی، وقتی که عبدی گفت یارعلی هم رفت، گفت رفت؟ یا چی گفت که فکر کردم این را گفت؟ حالا اگر واقعا جایی باشد که رفته باشی، بعد آنجا لابد آن عقاب مسلول هم، ابوالحسن نجفی، که این طور می نامیدی ش هم باید همان جاها باشد و در گوشه ای هم رفیق ت کورش اسدی با همان لبخند انگار شرمگین ش و نگاه شیطنت بارش(چه خونی به دل مان کرد این بچه ی سفید موی آبادان با آن طور رفتن ش)، و هوشنگ گلشیری هم می آید به استقبال ت و همین طور که لیوانِ بد رنگ ترین و بد مزه ترین اما لب دوز و لب سوزترین چای ساعت ها مانده در قوری را کنار دست ت می گذارد و یکی دو حبه قند هم کنارش و می گوید پس تو هم آمدی ای لر جوشی؟ خوب خوب تازه چی داری؟
...زیاد دنبال حرف کشیدن از من نباش، خودت پیداش میکنی و از آن لحظه ”چیز“ که به ”درد“ تبدیل شده بود رمزی شد بین ما. هر وقت همدیگر را میدیدیم یارعلی خندهاش را ول میداد و به زانویش میکوبید و . ..
روایت “یادداشت های یک لاابالی” اندوه نامهء یارعلی پور مقدم، با پس رانده شدن شروع می شود که فریدون آواره بعد از هشت ماه دربدری از بیکس خانه های تهران از سر دلتنگی به دیدارخانۀ مادری می رود اما چنان در حیاط را به صورتش می کوبد که از درد غضروف دماغش به خود می […]
پیوند ایرانیان: سالها پیش در روزنامه همشهری، سامان شايان ( که هیچ اطلاعی از او ندارم) مصاحبه ی ظریف و زیبایی با یارعلی انجام داد. حدودای سال 82 به گمانم. این مصاحبه هنوز خواندنی است. خاصه ، وقتی یارعلی دیگر نیست و هر چه از او باقی مانده، فقط کلمات است و بس! کل مصاحبه را برای پاسداشت کلمه و خاطره، برای مطالعه ی شما منتشر می کنیم.
لیونل مسی یک جام را از فوتبال جهان طلبکار بود؛ قهرمانی در جام جهانی. نابغه آرژانتینی این جام را در یکی از بهترین بازیهای تاریخ فوتبال دریافت کرد تا نه فقط کلکسیون افتخارات خودش تکمیل شود بلکه فوتبال جهان هم با این قهرمانی کامل شود. برای اثبات اینکه مسی بهترین بازیکن تاریخ است خیلیها بابت […]
هوتن نجات شاعری است که همیشه بیست و چهارساله ماند. یک جورهایی آدم را یاد جیمز دین می اندازد . با این فرق که هوتن خود را کشت و جیمز دین کشته شد . در اوج . امروز با چند نفر تماس گرفتم . مثلن با هرمز علی پور . که او هم از اهواز […]
دهه ۱۹۸۰، شاهد آغاز امواج رکود ناشی از پیشرفت فناوری و برخی تصادمهای ساختاری اجتماعی، بوده است. با این وجود، همچنان گمان نمیرفت که دولتهای رفاه نتوانند موضوع را حل کند، ولی مشخصاً از سال ۱۹۹۵ و با شکلگیری و فراگیری اینترنت فراگیر و موتورهای جستجو، فضای اقتصادی و اجتماعی زیر و رو شد. بخش […]
من در این یادداشت کوتاه قصد ندارم، و نمیتوانم، به ایدهای عینی و عملی برای برونرفت زنان از وضعیت کنونیشان در نظام رفاهی کشور اشاره کنم. در عوض خواهم کوشید با صرفنظر از رویکرد تجویزی، استدلالهایی را عرضه کنم که ممکن است برای تحلیل عمیقتر بنبست رفاهی زنان مفید باشند. بیش از هر چیز، ذهن […]
رابرت مرتون، جامعهشناس امریکایی در سال ۱۹۳۸ نظریه معروف فشار ساختاری خود را مطرح کرد. روح انتقادی حاکم بر این نظریه آن است که چرا در جامعه، فرصتهای مشروع برای دستیابی به اهداف، به شکل عادلانهای توزیع نمیشود؟ از نظر او همه افراد جامعه باید بتوانند بر اساس استعدادها و توانایی هایشان امکانِ برابرِ دسترسی […]
فیلمهای سینمایی به عنوان منبعی که فرهنگ جوامع را منعکس میکنند، از دیرباز مورد توجه مردمشناسان بودهاند. مردمشناسان کلیه فیلمهای سینمایی را که به نوعی مسائل فرهنگی، اجتماعی، دینی، هنری، روانشناسی، ملی و… جامعه را بیان میکنند، به عنوان «مستندات فرهنگی» جامعه را مورد بررسی و تحلیل محتوایی قرار میدهند و معتقدند که فرهنگ یک […]
تحلیلگران و پژوهشگران شهری و جامعه شناسی در ایران یکسری فضاها، مانند مفهوم فضای تولید را از مفهوم تولید فضا؛ و فضای مصرف را از مفهوم مصرف فضا جدا می کنند. این در حالی است که باید این چهار مورد را در ارتباط با هم فهم کرد. مقصود از فضای تولید فضایی است که در […]