*محمد آزاد
رفتار نامتعارف شهروندان بی دلیل نیست. عموما انسان ها تمایلی به کج کرداری، آزار و سرقت ندارند. با یک محاسبه ساده هر انسانی به این نتیجه خواهد رسید که شغلی متعارف با حقوق و مزایا داشته باشد، سرپناهی و همسری و به زندگی خود بپردازد تا به گرفتاری اعمال خارج از عرف یا سرقت دچار نشود. جامعه انسان ها بنا بر تصور کلاسیک چیزی نظیر کالبد انسان است؛ همه اعضا در هماهنگی با یکدیگر حیات طبیعی بدن را پیش می برند. چنانچه اختلالی در این ساختار زیستی ایجاد شود، بدن عمدتا با نشانه ای آن را به صاحب فرمان بدن، بر فرض مثال مغز مخابره می کند تا چاره ای برای آن بیندیشد؛ عمدتا در قالب درد، بی خوابی یا تغییرات دیگر. اگر مثل متفکران کلاسیک جامعه را به کالبد زنده شبیه بدانیم، اتفاقات نامتعارف در آن پیامی است به صاحب فرمان جامعه تا چاره ای برای آن بیندیشد. بسیاری از مردم ایران امروز از رفتارهای ناهنجار و غیردوستانه در اماکن عمومی متعجب هستند. این را مستند به آمار نمی شود کرد و برآوردی ذهنی از شنیده ها در فضای شبکه های اجتماعی تا جمع های دوستانه است. اما نمونه ها هم وجود دارد. مردی که در بزرگراه نواب بر سر عابرانی که هیچ نمی شناسد و قاعدتا بدی مستقیم به او نکرده اند سنگ سیمانی پرتاب می کند، حامل پیامی به صاحب فرمان جامعه است. صاحب فرمان فقط حکومت نیست هرچند مهم ترین آن است؛ چنین نشانه هایی را باید مثل دردی در بدن ببیند و برای آن علاجی بیندیشد. اولین کار عموما یافتن ریشه درد است. درد در بدن نیز گرچه محل مشخصی دارد همواره حامل یک پیام مشخص نیست. سرقت و خشونت نیز همین طور. امروز در رسانه ها از سرقت اموال عمومی و شدت یافتن معنادار آن می خوانیم. در یک گزارش که روز یکشنبه ۲۶ دی منتشر شد، مدیر حراست شرکت برق منطقه ای تهران از افزایش ۵۰درصدی سرقت تجهیزات برقی در استان تهران نسبت به سال گذشته خبر داد و گفت: در حال حاضر میزان سرقت ها سالانه حدود ۱۰ میلیارد تومان است.
مسئله منحصر به سرقت نیست و سارق تا حدی بی پروایی دارد که درگیری فیزیکی هم او را از کار باز نمی دارد. به گفته داوود حاجی رحیمی «سرقت های تجهیزات برقی در یک سال اخیر در کل کشور افزایش یافته که تهران نیز از این مسئله مستثنا نبوده است؛ سرقت در تهران وجود دارد و به دلیل معیشت مردم شاهد افزایش این موضوع نیز هستیم. به دلیل اینکه شبکه های برق در دسترس هستند، افراد به دزدی از تجهیزات برقی اقدام می کنند که خطراتی را نیز برای آنها به دنبال دارد و بعضا شاهد وجود درگیری هایی بین ماموران و حافظان تجهیزات صنعت برق با سارقان هستیم». دزدی از تجهیزات برقی چنا ن که مورد اشاره این مقام رسمی نیز هست خطرات جانی برای سارق درپی دارد و عقل سلیم هیچ کس را به کسب مال در ازای تقدیم جان ترغیب نمی کند. این را که شاهد افزایش رفتارهای -به این معنی- غیرعقلانی در کشور ایران هستیم باید مانند شدیدترین اخطارهای سیستم ایمنی بدن نظیر خون ریزی و درد تفسیر کرد نه صرف مشکلات معیشتی. یکی دیگر از ماموران حراست در واکنش به این موضوع گفته است: «این اقدام ها را باید شامل تهیه و ابلاغ دستورالعمل ها و ارائه راهکارهای پیشگیری و به روزرسانی مستمر آنها، افزایش ضریب حفاظتی تاسیسات و اماکن، تعامل با نیروی انتظامی و پلیس، فرهنگ سازی و اطلاع رسانی به مردم، شناسایی مناطق جرم خیز و رصد و مراقبت جدی این مناطق برشمرد». تشخیص مسئله به این صورت ایجاب کاری و حرفه ای او است و این دیگر بخش های حاکمیتی و نیز مجموعه نخبگان ایران هستند که برای چنین معضلاتی اولا منبع را شناسایی کنند و سپس درمانی اساسی برای آن بیندیشند. کار به دزدی علائم راهنمایی و درهای فاضلاب در شهر رسیده است. روز ۷ آذرماه معاون مهندسی و توسعه شرکت فاضلاب تهران، سرقت تجهیزات پیمانکاران فاضلاب و دریچه های فاضلاب را معضلی برای این شرکت عنوان کرده و گفته است: «حجم قابل توجهی از تجهیزات پیمانکاران مورد سرقت قرار می گیرد و همین مسئله موجب شده که در تمام مناطق نگهبانان به صورت شبانه روزی حاضر باشند اما باز هم شاهدیم که با وجود نگهبان، درگیری های فیزیکی با سارقان و سرقت صورت می گیرد» که باز هم صحبت از درگیری فیزیکی و معاوضه سلامت و جان برای کسب اندکی مال است. زنگ خطر به صدا درآمده. مدت هاست که کالبد جامعه نشانه هایی از ناآرامی و بیماری مخابره می کند. همین روز گذشته ۲۶ دی ماه معاون وزیر کشور گفت سالانه صد هزار اقدام به خودکشی در ایران صورت می گیرد. علائم به هزار زبان سخن می گویند!
شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۰_ سال چهارم _ شماره ۱۸۲ _ صفحه ۷
- شهرام گراوندی
- کد خبر 12917
- 2732 بازدید
- بدون نظر
- پرینت