در چند روز اخیر، از سوی برخی رسانه‌های داخلی و خارجی، انتقاداتی به مواضع دکتر محسن رضایی صورت گرفته و گفته شده که محسن رضایی در حال ساختن ایران بزرگ است.
دکتر محسن رضایی، به تعبیری فرزند زمانه خویشتن است؛ کسی که در جوانی از آزمون جنگ دفاع مقدس با سربلندی بیرون آمد و بی شک انتخاب او از سوی امام (ره) به عنوان فرمانده سپاه نشان از توانمندی‌ها و ایمان قاطع امام (ره) به اوست.
محسن رضایی، شرایط اقتصادی و سیاسی کشور بعد از چهار دهه را با دانش و دلسوزی نقد می‌کند.
وی بعنوان یک اقتصاددان با تجربه، از دولت‌هایی که با مدیریت محفلی و ناکارآمد لیبرال مآبانه و غرب‌گرایانه، منجر به شکل گیری حکمروایی ناکارآمد شده اند، به درستی انتقاد می‌کند.
دکتر محسن رضایی بر این اندیشه تأکید دارد که با سیستم دولت‌گرایی، نظارت دستوری و نارواتر از این دو، تصدی گری دولتی کنونی، نمی‌توان به توسعه و پیشرفت ایران بزرگ رسید. بلکه این امر با تغییرات ارتقابخش در سیاست گذاری امکان پذیر است و نیازمند گفتمان بازاندیشی در ساختارهای حکمروایی کشور هستیم.
بیان اندیشه گام دوم انقلاب از سوی رهبر انقلاب و پیوند آن با اتفاقات سیاسی در سطح نظام جهانی و منطقه‌ای، این پیام را می‌رساند که سیاست‌مداران در ایران کنونی به نسخه ای ارتقابخش در پارادایم حکمروایی نیاز دارند و برای گذار از شرایط کنونی، یک مسیر واحد بر مبنای نهضت شکوفایی اقتصادی با الگوی ایالات سازی اقتصاد منطقه ای و استانی در سطح کشور ضرورت دارد.
دولت آینده که وارث تمام نقاط قوت و ضعف دولت‌های قبلی است، می‌تواند با انتخابهای درست در تعیین اهداف، برنامه‌ها، در مسیر جهش تولید قدم بردارد و کارآمدترین دولت بعد از انقلاب را شکل دهد؛ دولت تحول آفرین، ارتقابخش، آفرینشگر و فرصت ساز که سیاست‌های خود را بر مبنای مکتب مدیریت مردمی، گام دوم انقلاب و الگوی حاج قاسم سلیمانی استوار سازد.