اعلام پذیرش مسوولیت شلیک موشک به هواپیمای مسافربری بویینگ متعلق به خطوط هوایی اوکراین که حامل اکثریت قریب به اتفاق نخبگان تحصیلکرده و دانشجوی ایرانی تبعه ی کانادا توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در این چند روز از زوایا و از مناظر مختلف سیاسی اجتماعی بررسی و واکاوی شده است.
اگرچه با تاخیری سه روزه و هم عرض دخالت کشورهای خارجی این اتفاق افتاد، ولی از ارزش اعتراف به اشتباه مهم ترین تشکیلات نظامی کشور ما چیزی کم نمی کند.
دامنه ی سوگواری ها و برگزاری مراسم های مختلف به یاد جانباختگان این سانحه ی تلخ و دهشتناک کماکان ادامه دارد. کافی است به فیلم ها و عکس های مربوط به این رویداد نگاه کنیم و مروری بر شخصیت ها و نام ها و افرادی که در این سانحه جان باختند داشته باشیم و خود را به جای خانواده های آنها بگذاریم.
واقعیت این است سرمایه های انسانی گرانسنگی مانند قربانیان این حادثه به دشواری به دست می آیند و به آسانی از دست رفته اند و این خسران و زیان، بیش از هر چیز متوجه مام میهن عزیز ماست. ولی چه مساله یا مسائلی موجب آزردگی عمومی در سطح کشور شده است؟!
آیا همه ی قصور متوجه سپاه است؟!
آیا مسوولان دولتی، از مشاور رسانه ای رییس جمهور گرفته تا سخنگوی دولت و مهم تر از همه، رییس سازمان هواپیمایی کشوری که رو به دوربین زل زده و در برابر اهالی رسانه می گوید: ” آنچه محرز است و به آن اطمینان داریم، این است که هیچ موشکی به این هواپیما شلیک نشده است. ” خود می داند چ آسیبی به بدنه ی دیوار اعتماد عمومی مردم کشور وارد کرده است؟!
آیا چنین فردی بویی از مسوولیت پذیری و احساس تکلیف در درون خود دارد؟!
آیا مجموعه ی کسانی که در این رابطه با اعتماد و اطمینان مردم بازی کرده اند، و آشکارا دروغ تحویل جامعه داده اند، می دانند چه بلایی بر سر اخلاق عمومی وارد کرده اند؟! چه مسوولین و مقاماتی که آگاهانه اقدام به انتشار دروغ کردند و چه مسوولانی که می دانستند و سکوت کردند و دنبال توجیه و قلب واقعیت بودند، همه در این اجحاف عمومی مشارکت داشتند.
اکنون نیز نباید نقش دولت را در این واقعه کمرنگ جلوه داد. سازمان هواپیمایی کشوری نهادی است متصل و کاملن مرتبط با وزارت راه و شهرسازی. اگر دنبال متهم ردیف اول این واقعه هستیم، باید دید چرا در شبی که یک جنگ تمام عیار و کوتاه مدت میان ایران و آمریکا به وقوع پیوسته، هیچ دستوری از ناحیه ی دولت و وزارتخانه های مربوطه مبنی بر توقف همه ی پروازهای مسافری در جهت پاسداری از امنیت جان و حریم عمومی شهروندان صادر نشده است!
سازمان هواپیمایی کشوری می گوید که در همان ساعت برخورد موشک سپاه به هواپیمای بویینگ اوکراینی، پروازهای دیگری نیز در آسمان کشور در حال انجام بوده است! این دفاع و بهانه اوضاع را بدتر می کند و نه بهتر! این دیگر چه توجیهی است؟!
آیا نمی دانسته اند که هرگونه پروازی در این شرایط که هنوز تبعات حمله ی موشکی سپاه علیه پایگاه آمریکایی مشخص نشده و معلوم نبوده آمریکا نیز اقدام متقابل به عمل می آورد یا نه، نباید صورت می پذیرفته؟!
یکی دیگر از موارد ناراحت کننده ی افکار عمومی این است که مسوولان خاطی معرفی و برکنار نمی شوند؛ و یا خود اقدام به استعفا نمی کنند!
شگفت آور است که چرا این سیره و روش در میان اصحاب دولت، همراه با گارد گرفتن و واکنش هجومی است! چرا این اخلاق پسندیده که رابطه ی حاکمان و مردم را تقویت می کند، در میان مسوولان ما خریدار ندارد و بجای پذیرش خطا و اعلام استعفا، به دنبال فرار از مسوولیت خود هستند؟!
درنهایت وظیفه ی رسانه ی ما نیز ابراز تسلیت جمعی به مردم میهن عزیز است.
- شهرام گراوندی
- کد خبر 12602
- 10758 بازدید
- بدون نظر
- پرینت