به گزارش صدای هم میهن، احمد عامری با بیان این مطلب، اظهارداشت: با توجه به ارزش و اهمیت روابط عمومی و جایگاه آن در نظم بخشی به بسیاری از فعالیت های سازمانی، این نهاد ارتباطی نیاز و راهکار اساسی جامعه در جهت فراهم آوردن زمینه های رفاه اجتماعی به شمار می رود.
وی افزود: علیرغم گذشت مدت قریب به ۷۰ سال از عمر روابط عمومی آکادمیک در ایران، متاسفانه توجه جدی به این نهاد و اثربخشی فعالیت های آن در امور سازمانی نشده است.
عامری ادامه داد: روابط عمومی، روح و کالبد اجتماعی سازمان هاست؛ اکنون مدیران در تمام دنیا از این امر آگاه اند که تصویر سازمان ها توسط روابط عمومی خلق می شود. لذا بدون شک تحقق اهداف، صعود و سقوط هر سازمان، نتیجه توجه به روابط عمومی و پراهیمت شمردن فعالیت های آن است.
این فعال فعال حوزه روابط عمومی و ارتباطات گفت: روابط عمومی دارای مفهومی جامع است از به کارگیری دانش هایی چون علوم اجتماعی، روانشناسی، مدیریت(مدیریت بحران و مدیریت رسانه)، علوم ارتباطات اجتماعی و سایر علوم که در زندگی امروز ما نقش اساسی دارند. چه بسا پدید آمدن مشکلات و بحران های بزرگی که در این سال ها شاهد آن بودیم نتیجه همین بی توجهی به روابط عمومی باشد؛ بحران ها زاده می شوند، از بی توجهی ها رشد می کنند و دست آخر سازمان ها را به نابودی می کشانند و تصویر غیرقابل قبول از آن سازمان در جامعه ارائه می دهند.
روابط عمومی باید سخنگوی سازمان و یکی از اعضای ارشد مدیریت بحران باشد این در حالیست که در بسیاری از نهادها این مهره موثر در سازمان جایگاهی نداشته و یا در بسیاری موارد همچون کمیته های مدیریت بحران نقش سیاهی لشکر را دارد.
عامری اظهار کرد: اکنون روابط عمومی هویتی بیش از یک رشته و شغل دارد؛ روابط عمومی در سراسر زندگی انسان حضور دارد و زندگی بدون ارتباطات میسر نیست.
وی افزود: نبود تفکر ارتباطی، عدم بکارگیری فارغ التحصیلان روابط عمومی، عدم حضور کارشناسان متخصص این حوزه در شورای هیات امنا، هیات رئیسه و نشست هایی که سیاست های سازمان را تصویب می کنند، باعث شده است در نهایت مخاطب سازمان هدف بی توجهی قرار بگیرد چرا که <<وابط عمومی پلی میان سازمان و مخاطب است.
عامری خاطرنشان کرد: اکنون وقت آن رسیده است تا فارغ التحصیلان ارتباطات و روابط عمومی به عنوان پرورش یافتگان این حوزه، بر ارتقای جایگاه و ماهیت روابط عمومی بیشتر تمرکز نموده و مدیران نیز در تدوین سیاست های کلی و استانداردهای معتبر برای روابط عمومی همت کنند. البته دست یابی به یک سطح ایده ال و قابل قبول در این زمینه، مستلزم آن است که روابط عمومی در کنار سطوح مختلف مدیریتی بخشی از برنامه های مدیریت سازمان را برای رسیدن به یک چشم انداز واقعی، برعهده داشته باشد. در این شرایط است که خواهیم توانست شرایط بهتری را در سازمان و در نهایت در جامعه خلق کنیم.
وی بیان کرد: مسئله ای که در برخی سازمان از بی توجهی مدیریت ها ناشی می شود این است که نهاد روابط عمومی سازمان فاقد مدیر یا کارشناس روابط عمومی است. بی شک مدیر توانمند و کارشناس در حوزه خود هم مهارت اداره یک روابط عمومی را به خوبی دارد و هم دانش آن را. اما چگونه می شود که یک فرد فاقد تحصیلات، تخصص و نا آشنا به کار تیمی، به این پست حساس سازمانی راه یابد؟
عامری گفت: انتظار می رود به متخصصان علم ارتباطات و روابط عمومی در سطح کلان و مخاطبان هر سازمان به صورت تخصصی، هدفمند و همراه با درک و شناخت نیاز آنها احترام گذاشته شود، این گونه شرایط مناسب تری فراهم می شود تا روابط عمومی نوین ظهور کند چرا که جامعه انتظار تحقق خواسته های خود را از سازمان دارد و تحقق این خواسته ها و رضایت مندی مخاطب میسر نخواهد شد مگر از راه توجه و ارتقای جایگاه روابط عمومی در سازمان.
- شهرام گراوندی
- کد خبر 11613
- 450 بازدید
- بدون نظر
- پرینت